به احترامش واقعن!

درسش اصلن خوب نبود. افتضاح بود در واقع. یادمه که فکر میکردم کودنه و هیچ استعدادی نداره. هیچ استعداد دیگه ای هم ندیده بودم توش، توی فوتبال هم این پاش به اون پاش میگفت گوه نخور و توی یارکشی سر نخواستنش دعوا بود.

معلما هم تحقیرش میکردن!

به هرحال.

امروز که دیدمش منبع اعتماد به نفس بود و تبدیل شده بود به یه عکاس توانا و گرافیست خوش ذوق.

جوری که دلم میخواد بیشتر ببینمش و ازش چیز یاد بگیرم.

در عجبم که با اون اعتماد به نفس خاکشیر شده چجوری تونسته باز خودشو جمع کنه و استعدادشو بفهمه و خودشو جایی بذاره که بهش تعلق داره!

میدونی؟

انگار هیچکس بی استعداد و احمق نیست.

هیچوقت نمیتونیم به ماهی بگیم احمق، به خاطر اینکه نمیتونه از درخت بره بالا!